jeansdom.pl

Blog wielotematyczny

Zdrowie

Wahania nastroju − czy to objaw depresji?

Wahania nastroju − czy to objaw depresji?

Wahania nastroju to jeden z objawów depresji, jednak nie zawsze muszą one mieć związek z poważnym, wymagającym leczenia zaburzeniem. Chandra i skłonność do niższego nastroju mogą pojawić się z wielu innych przyczyn, które nie muszą oznaczać tej choroby. 

Wahania nastroju – z czego mogą wynikać? 

Jeżeli Twoje zaburzenia nastroju są nasilone może to utrudniać Ci codzienne funkcjonowanie. Smutek, przygnębienie i rozdrażnienie możesz czasem czuć bez oczywistego i jasno określonego powodu. Nie każdy jednak z nich ma związek z poważną chorobą, jaką jest depresja. Jeżeli masz problem z samodzielnym określeniem przyczyny zmiany nastroju, a do tego jest to długotrwałe, warto zasięgnąć opinii specjalisty. Warto skorzystać z pomocy psychologów z poradni psychologicznej Strefamysli

Wahaniom nastroju sprzyja nieprawidłowe odżywianie, zła dieta, brak witamin oraz minerałów, które odpowiadają za sprawne funkcjonowanie organizmu. Warto zwrócić uwagę na zdrowe odżywianie się, regularne posiłki, uzupełnianie określonych witamin (witamina D). 

Hormonalne przyczyny wahania nastroju 

Najczęściej pierwsze większe wahania nastroju pojawiają się w okresie dojrzewania. Jest to efekt nagłego skoku poziomu testosteronu u chłopców, a u dziewcząt estrogenu. Wzrost stężenia tych hormonów prowadzi do drażliwości u dziewcząt, natomiast u chłopców do wzrostu gniewu i nerwowości. 

W przypadku dziewcząt i kobiet hormony dają o sobie znać co miesiąc w trakcie tzw. zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Z powodu zaburzeń hormonalnych w tym czasie dochodzi do wahania nastroju, płaczliwości i ogólnego rozdrażnienia. Nagłe zmiany emocjonalne u kobiet występują również w trakcie ciąży, kiedy jest to efekt prawie stukrotnego zwiększenia poziomu progesteronu po zapłodnieniu oraz estrogenów. 

Gwałtowny spadek tych hormonów po porodzie zaburza równowagę psychiczną i może prowadzić bezpośrednio do epizodów depresyjnych. Ponadto następuje wtedy produkcja oksytocyny i prolaktyny, co powoduje ciągłe wahania nastrojów u młodej mamy. 

U kobiet hormony wpływają na zaburzenia nastroju również w trakcie menopauzy, kiedy to spada znacznie poziom estrogenu, co z kolei wpływa na mniejszą produkcję serotoniny, która odpowiada za dobry nastrój u człowieka. 

Wbrew pozorom, hormonalne huśtawki emocjonalne nie omijają mężczyzn, u których w okresie męskiego przekwitania dochodzi do andropauzy. Wówczas spada poziom testosteronu, przez co mężczyźni mogą być rozdrażnieni i miewają wybuchy gniewu oraz wycofują się z codziennego życia. Chwiejność emocjonalna może być również objawem chorób tarczycy.

Stres i przyczyny środowiskowe 

Kolejną przyczyną, która może powodować zaburzenia nastroju może być długotrwały lub silny stres, przepracowani, niewystarczająca ilość odpoczynku, niedotleniony organizm – wszystko to sprzyja apatii i przygnębieniu. Warto spróbować aktywności fizycznej, do której nie jest łatwo się zmusić, jednakże może ona efektywnie złagodzić stres. 

Jeżeli przyczyną Twoich częstych zmian nastroju jest miejsce, w którym mieszkasz, ludzie, którymi się otaczasz lub Twoja rodzina zmiany te mogą być w pełni uzasadnione. Brak poczucia bezpieczeństwa, stabilności, niepewność, negatywne emocje mogą być na tyle obciążające psychicznie, że przygnębienie będzie stanowić formę ucieczki i wycofania się. Jest to naturalna reakcja organizmu. 

Wahania nastroju – jak sobie radzić? 

W większości przypadków zaburzenia nastroju można leczyć za pomocą psychoterapii oraz leków. Warto jednocześnie zadbać o dobrą jakość snu, odpoczynek, większą aktywność fizyczną oraz zbilansowaną dietę. Można spróbować również technik relaksacyjnych oraz ograniczyć przyjmowanie substancji pobudzających. 

W przypadku zaburzeń o charakterze skróconym i łagodnym pomocne może być spotykanie się z przyjaciółmi i szczere rozmowy z nimi. Bardzo często okazuje się, że inni, nam najbliżsi, mają podobne doświadczenia i mogą nam podpowiedzieć jak poprawić swój nastrój lub polecić dobrego psychologa. Pamiętaj jednak, że najpierw trzeba zidentyfikować przyczynę, aby skutecznie móc leczyć zaburzenie. 

Materiał zewnętrzny

Udostępnij